Εκλογ-ικ-ές

Τα προηγούμενα χρόνια ψηφίζατε εκ του ασφαλούς....

 

 

Μη έχοντας, ή τουλάχιστον όχι σε τόσο έντονο βαθμό, τα προβλήματα και τις ...οικονομικές κακουχίες του σήμερα, ο καθείς έβλεπε τις εκλογές σαν ένα ντέρμπι "αιωνίων". Για το πικάρισμα πήγαινε στην κάλπη. Δε συνυπολόγιζε στην απόφασή του τίποτε άλλο εκτός από την ...ομάδα του. Τώρα, όμως, που τα προβλήματα κι οι σκέψεις για το αύριο αμβλύνθηκαν ο ίδιος "καθείς" άρχισε να σκέφτεται λιγάκι το διπλανό του. Ή μήπως τον εαυτό του σκέφτεται και πάλι; 

 

Αν κρίνουμε από το γεγονός πως για να ...διαγράψει τις τύψεις των επιλογών του παρελθόντος στηρίζει ...νέες ιδεολογίες προκατειλημμένων γερόντων, ματαιόδοξων ανέρωτων "ηγετών" ή/και ακόμη την ...αυγή αυτή που μόνον "χρυσή" σε αξία δεν είναι, φαίνεται πως δεν τον ενδιαφέρει ούτε τώρα το μέλλον του. Μα το μέλλον των παιδιών του; 

 

"Έχω στην άκρη μερικά τους φτάνουν να μπορέσουν να γίνουν όπως έγινα κι εγώ πριν με ...ληστέψουν". Δεν είναι πως δε νοιάζεται για τα παιδιά του. Το βασικό πρόβλημα είναι πως δε βλέπει ...μακριά. 

 

Διότι, στη σύντομη αυτή ζωή θέλει δουλειά και κόπο να βλέπεις τον ορίζοντα, διότι είναι η άτιμη μικρή. Αν ήτανε μακριά πολύ και διαρκής μόνο τότε ίσως έμπαινε στον κόπο να σκεφτεί λιγάκι, τόσο δα παραπάνω...